رادیو طراحی۲ – چگونه با زبان بدن به موفقیتمان در طراحی و نقاشی کمک کنیم؟

رادیو طراحی۲ این بار در ادامه سری پادکست قبلی (رادیو طراحی۱- چرا بعضی مهارت ها را به سختی یاد میگیریم) تولید شده است و به موضوع جالبی پرداخته شده است.

مدت زیادی از قسمت قبل رادیو طراحی گذشته است، به دلیل حجم کارهای مرتبط با دوره ها جناب طهانی فرصت نکردن به این بخش بپردازند و با وقفه طولانی همراه بود.

همانطور که پیشتر توضیح دادیم، پادکست طراحی یا همان رادیو طراحی بخش خودمانی است برای بیان تجربیات گروه طراحی روشن در زمینه های مختلف از جمله؛ یادگیری نقاشی چهره، فراگیری طراحی با مداد و تکنیک های مختلف نقاشی، موفقیت در نقاشی، کسب درآمد و مسائل مختلفی در زمینه هنرهای تجسمی، که بصورت فایل صوتی برای استفاده راحت تر در همه جا تولید میشود.

در رادیو طراحی۱ به این موضوع پرداختیم که بعضی یا اغلب مهارت ها مانند طراحی و نقاشی در شروع آموزش دشوار و دلسرد کننده است و تاثیر مغز را در این مشکل بررسی کردیم.

بعنوان مثال؛ اغلب هنرجوهای دوره ۰ تا ۱۰۰ طراحی چهره از تمرین های جلسه سوم که سایه پردازی است فرار میکنند و در انجام آن تمارین دلسرد میشوند، چون این تمرین ها برای مسلط شدن روی کنترل دست طوری برنامه ریزی شده اند که بایستی مداوم انجام شوند و کاملا به مرور قدرت و کنترل دست بهبود پیدا میکند، اما چطور در این تمرین ها ناامید نشویم و با انرژی ادامه بدهیم.

بعد از گوش دادن به این اپیزود توصیه می‌کنیم در رادیو طراحی عضو شوید و به ایپزود های پیدا کردن علاقه قلبی خود گوش دهید.

فایل صوتی رادیو طراحی۲ :

اگر امکان دانلود یا گوش دادن به رادیو طراحی۲ را ندارید، می‌توانید متن مقاله که برگرفته از این پادکست است را مطالعه بفرمایید.

مقدمه رادیو طراحی۲ – زبان بدن:

در رادیو طراحی۱ صحبت کردیم که بخشی از مغز که ما به آن بخش مغز قدیم یا مغز منطقی عنوان کردیم، وظیفه مراقبت از بدن و کنترل منابع انرژی بدن را دارد و به همین دلیل روی بدن ما تاثیر مهمی میگذارد.

بعنوان مثال در تمرین های جلسه سوم طراحی چهره که اشاره کردیم، هنرجوی مبتدی وقتی با تمرین یا فعالیتی که پیش تر انجام نداده برخورد میکند و انرژی بیشتری مصرف میشود، مغز قدیم با ایجاد حس ناامیدی جلوی این فعالیت و مصرف انرژی را میگیرد تا وضعیت بدن متعادل شود، حال سوالی که میتوانیم مطرح کنیم و شاید کلید کنترل مغز ما باشد این است که؛ آیا بدن هم میتواند روی مغز تاثیر بگذارد؟

این مبحث را از تحقیق خانم Amy Cuddy کمک میگیریم و طبق تحقیق ایشان توضیح میدهیم، تحقیق خانم Amy Cuddy در مورد body language یا همان زبان بدن بوده است.

در مورد زبان بدن کتاب های زیادی منتشر شده است که احتمالا مطالعه کرده اید، ولی اغلب به تعاملات و رفتار دیگران با ما پرداخته اند، مثلا اگر شخصی به ما دروغ میگوید حالت چشمان و صورت وی چه تغییری میکند یا در هنگام دست دادن و…

اما تحقیق خانم Amy Cuddy در مورد زبان بدن خود ما و تاثیر آن روی ما است.

اجازه بدید نتایج این تحقیق با همان تمرین های جلسه سایه پردازی طراحی چهره تطبیق بدیم؛ ما برای اولین بار تمرین های جدیدی را شروع میکنیم که تا به حال تجربه نداشتیم، مغز ما مصرف انرژی غیرمعمولی را مشاهده میکند و برای جلوگیری از این مصرف هورمون کورتیزول را ترشح میکند.

اما هورمون کورتیزول چیست؟

هورمون کورتیزول و هورمون تستسترون :

هورمون کورتیزول هورمون استرس و اضطراب و نگرانی است و در مقابل هورمون تستسترون هورمون قدرت و پیروزی و از دیدگاه بیلوژیکی هورمون مردانگی است.

انسان و بیشتر حیوانات وقتی هورمون کورتیزول در بدن ترشح میشود، ژست و فیگور بدنشان تغییر میکند، اگر بخواهیم این حالت ها را شرح دهیم بدین گونه است: خموده میشوند، زانو هایشان را جمع میکنند، دستانشان کنار بدن یا دور گردن آویزان میشود، سر رو به پایین قرار میگیرد و فرم چهره و حتی تن صدا تغییر میکند.

اما وقتی هورمون تستسترون ترشح میشود؛ سینه ستبر میشود، دستها به حالت V شکل بالا میرود، گردن صاف میشود، سر رو به بالا قرار میگیرد و به نوعی خود را منبسط یا باد میکند.

هر دو این دو هورمون در بدن افراد وجود دارد و تفاوت در میزان بالا یا پایین بودن هر کدام است که تفاوت شخصیتی را ایجاد میکند، و به دلایل بیولوژیکی و جنسیتی هورمون کورتیزول در بدن خانم ها بیشتر است، شاید به واسطه وظیفه مادر بودن و حس عاطفه بیشتر.

آزمایش زبان بدن و تاثیر آن در موضوع رادیو طراحی۲ :

به موضوع اصلی رادیو طراحی۲ باز گردیم و آزمایش خانم Amy Cuddy را شرح دهیم؛ ایشان این تاثیر هورمون ها را بصورت برعکس بررسی کردند.

از تعدادی داوطلب خواستند به مدت ۲ دقیقه ژست های قدرت به خود بگیرند و تظاهر به پیروزی کنند، مانند ایستادن دست به کمر، گذاشتن پاها بصورت لم داده روی میز، قرار دادن دست ها پشت گردن، بالا بردن دست ها مانند افراد پیروز و…

بعد از این زمان از بزاق دهان این افراد نمونه برداری شد.

در حالت دوم؛ از آن ها خواسته شد به مدت ۲ دقیقه دستهاشون را آویزان کنند و کمی خموده بنشینند، زانوهایشان را در بغل بگیرند و در کل ادای یک فرد غمگین و شکست خورده را در بیاورند.

و دوباره نمونه برداری انجام شد.

نتیجه این بود که در حالت اول: هورمون تستسترون ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده بود و هورمون کورتیزول ۲۰ درصد کاهش داشت.

و در حالت دوم این نتیجه برعکس بود یعنی هورمون کورتیزول افزایش و هورمون تستسترون کاهش پیدا کرده بود.

نتیجه فوق العاده ای بود، تاکید میکنم این تحقیق و نتیجه با استفاده از جملات مثبت و مثبت اندیشی تفاوت دارد، ما در مورد فیگور و ژست های غیر کلامی و تاثیر آن روی مغز صحبت میکنیم.

در نتیجه ما به پاسخ سوالی که در ابتدای رادیو طراحی۲ مطرح کردیم رسیدیم؛ ما میتوانیم فقط با تغییر فیگور و ژستمان مغز را قانع کنیم که در وضعیت پیروزی یا شکست قرار داریم.

اینبار در هنگام تمرین طراحی یا نقاشی بطور مرتب در زمان های ۲ دقیقه ای ژست قدرت بگیرید و تاثیر مثبتش را مشاهده کنید.

از این روش میتوانید در بخش های دیگر روزتان نیز استفاده کنید، هر روز صبح جلوی آینه دست به کمر و سر بالا به خودتان نگاه کنید، باز هم تاکید میکنیم هنوز به جملات مثبت و موارد دیگر کاری نداریم و فقط در مورد ادای یک فرد پیروز و قدرتمند را درآوردن صحبت میکنیم.

دقیقا ادای یک هنرجو طراحی موفق را در هنگام انجام تمرین ها در بیاورید تا به مرور این ژست به واقعیت تبدیل شود، من به عنوان مربی طراحی و نقاشی این مورد را به چشم دیده ام.

سخن آخر رادیو طراحی۲ و توصیه جناب طهانی به هنرجوها:

در بخش پایانی رادیو طراحی۲ میخواهم به موضوعی خارج از بحث علمی که در بالا مطرح کردم بپردازم؛ من وقتی لیست بررسی تمرین های هنرجوها مخصوصا در ابتدای آموزش را بررسی میکنم، مثلا جلسه سوم که پیشتر صحبت کردیم، از ناامیدی بعضی هنرجوهای مبتدی در این تمرین های اولیه تعجب میکنم و همیشه این موارد به ذهنم میاد:

• انتظار بعضی هنرجوهای مبتدی از خودشان مانند این است که در باشگاه وقتی روی تریدمیل(مثال از یک تمرین مداوم) تمرین میکنیم، روز اول ناامید شویم که چرا نمیتوانیم طولانی مدت بدویم یا آیا داریم قشنگ میدویم یا خیر، یا قرار است به کجا برسیم، نتیجه تمرین روی تریدمیل بعد چند ماه روی بدن ورزیده شما مشخص میشود.
• هنرجوی مبتدی نقاشی یا طراحی هیچوقت نباید نگران خوب یا بد شدن تمرینش شود، اگر در تمرین اشتباه میکنیم باید خوشحال باشیم، تمرین برای اشتباه کردن است و اگر در تمرین متوجه اشتباهاتمان نشویم، در آینده در یک تجربه حرفه ای ممکن است اشتباه بزرگتری بکنیم.
• مورد آخر مقایسه هنرجو مبتدی با نمونه تمرین اشخاص با تجربه تر است، در شروع تمرین ها اگر ما اثری هم سطح یک نقاش با چند سال تجربه خلق کنیم، چرا اصلا سراغ آموزش آمده ایم، پس همیشه خودمان را با وضعیت و سطح فعلی مقایسه کنیم.

مطالب جمع بندی میکنم: هر روز و قبل  تمرین هایی که انجام میدهید، ژست و ادای موفقیت و یک طراح خوب و حرفه ای را در بیاورید و تمرین کنید و عمل کنید و دوباره تمرین کنید و عمل کنید، این چرخه را بدلیل اینکه علاقه به طراحی و نقاشی دارید مرتب تکرار کنید و ناامید نشوید، ناامید نشوید و به این موضوع فکر نکنید که فقط ادا در میاورید، قول میدهم یکروز مشاهده میکنید که این ژست و ادای طراح حرفه ای که درآورده بودید جز واقعیت شخصیت شما شده است، بشرطی که فقط عمل کنید و تمرین کنید.

در رادیو طراحی ۱ بعضی دوستان در مورد موضوع علاقه سوال کرده بودند و اینکه اصلا از کجا بفهمیم به نقاشی و طراحی علاقه مند هستیم یا علاقه قلبی را چطور پیدا کنیم، علاقه اهمیت فوق العاده ای در پایداری ما در طراح یا نقاش شدن حرفه ای دارد، در این مورد در رادیو طراحی های بعدی با مطالبی از تحقیق دکتر سر کن رابینسون باهاتون صحبت خواهم کرد.

مطلب ۵ قانون طلایی ایجاد انگیزه یادگیری طراحی و نقاشی را نیز توصیه میکنیم مشاهده کنید.

یا اگر به موضوعات دیگری همچون هدف گذاری و مثبت اندیشی بر پایه روانشناسی علاقه مند بودین در این رابطه صحبت میکنیم، هر موضوعی از نظر شما دارای اهمیت بیشتری دارد در قسمت نظرات یادداشت کنین تا برای رادیو طراحی های بعد بررسی کنیم.

تا پادکست طراحی بعد موفق باشید.