شروع دوباره یادگیری طراحی یا هر عادت مثبتی که بنا به دلایلی، مدت نسبتا طولانی از آن فاصله گرفتهایم بنظرم خیلی اهمیت دارد. هم سخت است، چون باید برگردیم به نقطهای قبلتر و هم آسان، چون میدانیم که روزی این توانایی را داشتیم.
اغلب ما، تجربه فاصله گرفتن از روتینهای مثبت زندگی را خود را داریم، به دلایل مختلف مانند؛ تغییر شرایط، اتفاق، بیانگیزگی و…، اما اگر آن عادت مثبت جز علایقمان باشد، حکم خانه را دارد، روزی تصمیم میگیریم به خانه بازگردیم.
قبل از اینکه بخشی از مشکل و کم شدن ساعت تمرین طراحی خودم را بیان کنم، لازم است مقدماتی را بیان کنم.
مشخص است که من روانشناس نیستم و نمیتوانم تخصصی در مورد آمادهسازی جسم و روان شما برای شروع دوباره طراحی و بازگشت به دوران اوج صحبت کنم، قصدم هم این نیست.
اما به عنوان شخصی که کمی تجربه در حوزه طراحی دارم و البته تجربههای زیاد و متنوعی هم در کم و زیاد کردن کار، دور شدن طولانی از کار طراحی به دلیل گرفتاریهای شخصی، افسردگی و البته ملالهای طولانی که این روزها شرایط جامعه هم این موارد را تشدید میکند، تصمیم گرفتم بعد از گذشت دو سال که از آخرین اپیزود پادکست رادیو طراحی میگذرد، با شما از «شروع دوباره طراحی» صحبت کنم، تا هم خودم راه برگشتم به پادکست و طراحی جدیتر پیدا کنم و هم شما اگر مدت طولانیه که قلمتون را زمین گذاشتید، بتوانید با من دوباره شروع کنید.
منابعی که برای این مطلب استفاده کرد:
کتاب When با عنوان کی؟ نشر نوین
کتاب Atomic Habits با عنوان خرده عادتها نشر میلکان
کتاب Indistractable با عنوان مدیریت توجه نشر آریانا قلم
کتاب Deep Work با عنوان کار عمیق نشر میلکان
کتاب The One Thing با عنوان آن یک چیز نشر آموخته
کتاب Flow
و مطالعاتی از وب سایت متمم
اگر امکان گوشدادن به پادکست را ندارید، با مطالعه مقاله زیر چیزی را از دست نمیدهید:
نیاز به شروع دوباره طراحی
مشکل من زمانی شروع شد که تراکم کارها نامتوازن افزایش پیدا کرد، تولید محتوا برای سایت بود، در کنار تصمیم شروع کمیکهای جدید، سفارشات و تمرین کاریکاتور و نقاشی دیجیتال و همزمان روی دوره آناتومی و فیگور برای سایت کار میکردم. این حجم زیاد و همزمان چند کار فقط اضطراب و بهمریختگی ذهنی برای من داشت.
برخی کارها ساده بودند و پایینتر از سطح مهارت من و برخی هم مشکل بودند و بیشتر از سطح توانایی من، علاوه بر این، چند کار همزمان باعث شده بود، اغلب اوقات ذهنم در زمان خاکستری فعالیت داشته باشد، یعنی استراحت درستی وجود نداشت تا آمادگی شروع دوباره را داشته باشم، از طرفی کارهای یکنواخت و پایینتر از سطح مهارتم، من را دچار ملال کرده بود.
برای من که خیلی از اولویتها را رها کرده بودم تا شغل و مهارتم در یک زمینه باشند، این وضعیت دلسرد کننده و ترسناک بود.
سعی کردم مطالعه کنم، مشاوره برم و صحبت کنم، اینکه با Flow و چیک سنت میهای برخورد کردم.
آشنایی با Flow در طراحی
در مورد Flow منابع زیادی وجود دارد، به خود کتاب Flow هم میتوانید مراجعه کنید. اما بطور مختصر Flow شدن یعنی زندگی در لحظه کنونی، به طوری که مغز متوجه گذر زمان و احساس نشود، در این حالت غرقگی را تجربه کردهایم.
حتما برای شما هم پیش آمده که با لذت مشغول طراحی یا نقاشی هستید و بعد که به آن لحظه فکر میکنید متوجه توقف عجیب زمان و جدا شدن از محیط میشوید.
چیک سنت میهای عقیده دارد ما میتوانیم در مقاطع طولانیتر و کارهای مختلف Flow را تجربه کنید، اما باید شرایط شما با شرایط کار و محیط نزدیک باشد.
برای درک بهتر به نمودار زیر دقت کنید:

یک نمودار دو بعدی، با یک محور که میزان سختی تمرین را درجه بندی میکند و محور دیگر، سطح مهارت طراحی شما (نمودار را برای یادگیری طراحی بهینه کردهایم)
با توجه به سطح مهارت و سختی تمرین یا چالش طراحی، وضعیت ما در نمودار تغییر میکند، برای مثال؛ اگر در ابتدای شروع یادگیری و سطح مبتدی تمرینها سخت باشند، به مرحله استرس میرسم و اگر سطح مهارت من تقویت شود، به اجبار و بعد غرقگی میرسم.
با این نمودار میتوانید شروع یادگیری و حتی شروع دوباره آگاهانهتری داشته باشید، در بخش راه حل اولیه، نحوه استفاده از نمودار را برای رسیدن به حالت غرقگی خدمتتان توضیح میدهم.
اولین قدم برای بازگشت به طراحی
برای شروع دوباره اولین قدم این است که فکر کنیم، در چه وضعیتی بودیم؟ یعنی در چه مرحلهای از کیفیت و کمیت، از طراحی دور شدهایم.
از نظر کیفیت؛ باید بررسی کنیم که در چه سطحی از مهارت طراحی از آن فاصله گرفتهایم، تمرینهای اخیر و نظر استاد یا پشتیبان بهترین گزینه برای این بررسی است.
شروع دوباره برای هنرجویی که تازه شروع کرده است با هنرجویی که چند سال مشغول بوده، متفاوت است.

از نظر کمیت؛ بررسی بر اساس میزان زمانی که مشغول تمرین طراحی بودیم. برای مثال روزی نیم ساعت تمرین میکردیم یا روزی ۸ ساعت سفارش طراحی داشتیم.
این دو معیار را باید با حوصله روی کاغذ به تشریح نوشت، تا در ادامه از آنها استفاده کنیم.
راه حل اولیه برای شروع دوباره
اما راه حلی که من انتخاب کردم برای شروع دوباره با استفاده از نمودار Flow و بررسی اولین قدم، یعنی سطح کیفیت و کمیت در زمان فاصله گرفتن از طراحی بود.
راه حل اولیه، استفاده از تکنیک پومودورو بود، اگر علاقهمند به مطالعه در مورد این تکنیک مدیریت زمان دارید، میتوانید در گوگل Pomodoro را جستجو کنید.
من برای شروع مجدد طراحی، از زمانهای ۲۰ دقیقهای استفاده کردم، در این مدت از چند اپلیکیشن برای کمک استفاده کردم، همچون؛ Focus to do، Flora و Habits که برای من کاربردیترین Focus to do تا الان بوده است و برای سیستمهای مختلف نیز قابل دانلود و نصب است.

(البته این تجربه شخصی من است، ممکن است شما هیچ نیازی به اپلیکیشن یا اصلا نیازی به این تکنیک نداشته باشید.)
با این راه حل ابتدایی، من برای نوشتن مقاله یا طراحی ممکن بود یک روز یک یا چند بخش ۱۵ دقیقهای مشغول باشم، یا مانند این مقاله با ۴ پومودورو ۲۰ دقیقهای کار تمام شود.
البته این راه حل بخش کمیت را برای شروع دوباره یادگیری طراحی، رفع میکند، برای بخش کیفیت سراغ نمودار Flow میروم.

فرض میکنم در سطح مبتدی هستم، پس از نقطه ۱ تمرین را شروع میکنم و به نقطه ۲ میرسم کمی نگران هستم اما در همین سطح ادامه میدهم، مهارت من بعد از مدتی با سطح چالش یا تمرین برابر میشود و به نقطه ۳ میرسم. سپس چالش یا تمرین را سختتر میکنم و این مراحل را تکرار میکنم تا به غرقگی برسم.
نکته مهم؛ سطح سختی تمرین یا زمان انجام تمرین کمی از سطح مهارت من بیشتر باشد، تا بتوانم به مرحله بعد برسم.
پس با تغییر میزان زمان و سختی تمرین، مجدد شروع کردم.
چند نمونه برای درک بهتر این راه حل اولیه بیان میکنم:
- اگر روزی ۲۰ دقیقه طراحی میکردم و بعد از مدتی دچار ملال شدم، لازم است برای خودم چالش ایجاد کنم و تمرین را در آن ۲۰ دقیقه کمی سختتر کنم، یا زمان را افزایش دهم چند ۲۰ دقیقه تمرین کنم تا زمان کلی به یک ساعت برسد.
- اگر در شروع یادگیری تکنیک نقاشی جدیدی بودم و سپس وقفه افتاده است، قطعا برای شروع دوباره یادگیری به سمت استرس نمودار نزدیکتر هستم، به همین علت، از پروژههای کوچک شروع میکنم. خیلی اهمیت دارد که توانایی اتمام پروژههایی که تعریف میکنم را داشته باشم و زمان انجام تمرین بیش از ۲۰-۲۵ دقیقه مداوم نباشد.
- یک مورد دیگر، این شاید برای دوستانی که در دوره طراحی پایه به سبک انیشتین به جلسه سوم رسیدهاند مفید باشد، جلسه سوم جلسه بسیار مهم و چالشی است. اگر تمرینی از این جلسه یا به طور کل در دوره طراحی پایه انیشتین شما را مضطرب میکند و میتواند بهانهای برای دست کشیدن از تمرین باشد، بهتر است یک توقف کنید و ۱۵-۲۰ دقیقه تمرین طراحی یا فعالیتی انجام دهید که به آن مسلط هستید تا سطح اعتماد به نفس شما افزایش یابد و شما دوباره شارژ شوید. به طور مثال اگر کاراکتر سادهای را خوب طراحی میکنید، چند طراحی از آن انجام دهید. این کار حس خوشآیندی برای شما دارد و انرژی شما را برای ادامه افزایش میدهد.
پایان بخش راه حل اولیه
این پیشنهاد و روش من برای شروع دوباره طراحی و بازگشت به روتین کار بود، اما نکاتی وجود دارد برای مداومت بیشتر، تمرکز بیشتر در تمرین و نحوه شارژ کردن منابع انرژی ما و اینکه چه زمانی برای تمرین و یادگیری طراحی مناسبتر است که در اپیزودهای بعدی صحبت میکنم.
نکته مهم پایانی طبق مطالب کتاب When، یکی از زمانهای مناسب برای شروع دوباره، بهار و سال جدید است، پس میتوانیم از این موقعیت هم استفاده کنیم.
شروع دوباره طراحی با توجه بیشتر
تو اپیزود قبل در مورد بخشبندی زمان برای شروع دوباره طراحی صحبت کردم، تو مدتی که خودم از این روش استفاده میکنم، به بحث زمان بیشتر فکر کردم.
در جلسات مشاورهای که میرفتم، متوجه شدم که وسواس زمان دارم و آن موقع به دید یک ضعف نگاه میکردم و سعی در سرکوب آن داشتم.
مطالبی که این مدت مطالعه کردم، دید بهتری نسبت به زمان به من داد که در این اپیزود و ادامه مطلب برای شما مینویسم.
مدیریت زمان یا مدیریت توجه
فکر میکنم از زمان دبیرستان، برای من مدیریت زمان با افزایش بهرهوری رابطه مستقیم داشت، در آن زمان مدیریت زمان عنوان روز بیشتر کتابها بود.
اما امروزه مدیریت زمان در سایه مدیریت توجه قرار گرفته است، نیم ساعت طراحی برای همه، نیم ساعت طراحی نیست!
امروزه کیفیت زمان نقش پررنگتری پیدا کرده، چه میزان از زمان تمرین طراحی را در حالت Flow هستیم؟
تازگی به مطلبی رسیدم از Edward T. Hall که در مورد تفاوت دیدگاه افراد به زمان نوشته بود، بر اساس مطلب ادوارد تی هال، نگرش افراد به زمان در دو فرهنگ دستهبندی میشود؛
فرهنگ مونوکرونیک و پلی کرونیک
در فرهنگ مونو کرونیک زمان خطی است و در یک خط اتفاقات شروع شده و تمام میشوند تا اتفاق بعدی و این خط پایان دارد، شاید بتوان گفت ساعت شنی برای فرهنگ مونو کرونیک معنی میدهد.

اما در فرهنگ پلی کرونیک، زمان تکرار شونده است، یعنی دورهای از تکرار ساعت، روز، هفته، ماه و…، در این فرهنگ زمان از بین نمیرود و تکرار میشود. برای این فرهنگ، ساعت عقربهای کاملا معنا دارد.
پس به غیر از توجه، دیدگاه افراد به زمان روی مدیریت زمان کارها تاثیر دارد، من با این تعریف متوجه شدم به فرهنگ مونو کرونیک تعلق دارم و وسواس زمانم از دیدگاه من نسبت به زمان نشئت میگیرد.
گوشدادن به پادکست یا موسیقی برای تمرکز در طراحی
یکی از روشهایی که برای افزایش تمرکز در طراحی یا هر فعالیت دیگری مطرح میشود، گوشدادن به موسیقی یا صوت است.
برای امتحان من مدتی سعی کردم از White Noise در هنگام طراحی و کار استفاده کنم، اما نتیجه، خستگی و اعصاب خوردی بود.
خیلی خلاصه، white noise را تعریف کنم؛ صدای سفید همان صداهای عادی اطراف ما هستند که شامل تمام فرکانسهای موجود در قسمتهای مساوی میشوند.(تعریف خوبی نبود!) خیلی ساده صداهایی مانند صدای فن، صدای باد، باران، موج دریا، آب و… که برای توجه، خواب و مطالعه توصیه شدند.

اما در مطلبی که انجمن روانشناسی انگلستان به عنوان تحقیق منتشر کرده بود، روی نمونههای مورد آزمایش، صدای سفید در ۶۵ دسیبل باعث افزایش استرس میشود و فقط تا ۴۵ دسیبل مناسب است و طبق این تحقیق؛ صدای سفید فقط برای ۳۸٪ افراد کارآمد بوده است!
بعد از white noise چند رنگ دیگر هم پیدا شد که Brown Noise و Pink Noise معروفترین آنها هستند، صدای قهوهای نسبت به صدای سفید ملایمتر و عمیقتر است و برای دوستانی که ADHD دارند کمک کننده است (این صدا باعث میشود سرعت بالای جابجایی بین موضوعات در مغز با صدای کافه، صحبت افراد و… آرام شود)، صدای صورتی هم برای خواب بهینه شده است.
چطور گوشدادن به صدا یا موسیقی باعث افزایش تمرکز میشود؟
استفاده از صدای سفید یا هر رنگ دیگر، شاید مصداق انتخاب بین بد و بدتر باشد. به جای تمرین مدیریت توجه و برای جلوگیری از حواسپرتی کامل مغز، بخشی از آن را درگیر موسیقی یا صوت میکنیم.
مغز را درگیر دو کار میکنیم، طراحی و صدای سفید یا موسیقی، برای مشغول بودن مغز.
اما این کار برای من باعث ایجاد تمرکز نمیشود، من همچنان نمیتوانم ۸۰-۹۰ درصد روی تمرین طراحی تمرکز کنم و مغزم نیز انرژی بیشتری مصرف میکند و خستهتر میشوم.
بخش تحقیقات انجمن روانشناسی انگلستان را دوباره نگاه کنید، استفاده از صدای سفید یا موسیقی، شبیه مصرف قهوه یا نوشابه انرژیزا نیست؟ این روش حتی اگر برای من کارآمد بود، باز هم نقش مسکن یا دوپینگ را داشت.
موازیکاری و مدیریت توجه
با شنیدن عبارت موازیکاری، Multitasking هنوز هم حس خوب بهرهوری و انسان موفق، در جامعه ما ایجاد میشود.
اگر در حال تمرین طراحی هستید و همزمان به دوست خود مشاوره میدهید، حس فرمانروای بزرگی را دارید که دارای مغزی مهار شده است.
آیا Multitasking بودن نشانه بهرهوری است؟ چه تبعاتی برای موازیکاری باید بپردازیم؟
اگر من در حال طراحی به پادکست یا صوتی گوش بدهم، مغز من چقدر انرژی مصرف میکند؟ فرض کنید برای طراحی ۲۰ درصد انرژی و برای پادکست ۱۰ درصد انرژی برای مغزم نیاز باشد، همزمان چند درصد انرژی مصرف میشود؟
اگر جواب شما ۳۰ درصد است، باید توجه بیشتری به مطلب بدهید، انرژی جابجایی مغز بین این دو فعالیت نیز باید حساب شود و حداقل ۳۵ درصد انرژی مصرف میشود.

در کنار این مصرف انرژی و خستگی ذهنی، ما اتلاف زمان را نیز داریم، فرض کنید طراحی کردن من با تمرکز مانند دوچرخهسواری است، شروع و حفظ تعادل زمان میبرد، وقتی راه بیافتم، اگر مسیر خلوت باشد سریع به مقصد میرسم.
اما اگر در طی مسیر هر چند قدم یک عابر پیاده یا ماشین من را مجبور به توقف کند و دوباره راه بیافتم، زمان بیشتری تلف خواهد شد.
این عابر و ماشینها را حداقل notification گوشی یا هر عامل دیگری که باعث جابجایی تمرکز مغزم میشود در نظر بگیرید.
حتی اگر از زمان مرده استفاده کنیم، خستگی و مصرف انرژی بیشتر برای ما اهمیت نداشته باشد، جابجایی مغز بین موضوعات زیاد باعث افزایش استرس و تشویش میشود.
راههای افزایش توجه برای شروع دوباره طراحی
بعد این تجربه و مطالعههای بالا، تصمیم گرفتم توجهم را تقویت کنم. در این مدت چند روش را امتحان کردم و به نکاتی رسیدم که در ادامه بیان میکنم؛
۱- برشهای زمانی سبک و کوتاه برای شروع مناسب است، همان تکنیک پومودورو، برای شروع طراحی و سطح مبتدی ۱۵-۲۰ دقیقه، اگر زیاد است کمتر کنید.
مراقب هیجان شروع طراحی باشید، با زمانهای طولانی و زیاد دچار تمرینزدگی و بیانگیزگی نشوید.
۲- مانند تمرین ورزشی، مداوم تمرین کنید، هر چند کم، نهایت یک تا دو روز استراحت و فاصله برای خود مشخص کنید، تمرین هفتگی برای طراحی موثر نیست.
من از ویژگی مونو کرونیک خودم در این بخش استفاده کردم، سختگیری زمانبندی ثابت روزانه را با تعداد پومودورو در هفته جایگزین کردم. برای مثال هفتهای ۲۰ پومودورو ۲۵ دقیقهای برای طراحی در نظر گرفتم، اگر ۱-۲ روز در هفته به تمرین طراحی نرسیدم، روز دیگر چند پومودورو اضافه برای رسیدن به ۲۰ پومودورو انجام میدهم.

۳- همان مقداری که برای تمرکز و توجه مشخص میکنید، از استراحت بین برشهای زمان برای تفریح و بیتوجهی استفاده کنید.(ساده است، اما ما به طور معمول فقط برای کار برنامهریزی میکنیم)
۴- تمرین طراحی با توجه مانند دو ماراتن است، هنگام خستگی و پایان طراحی سعی نکنید سرعت را زیاد کنید تا تمرین تمام شود.
اگر طراحی تمام نشده است، مهم نیست، این نکته برای تمرینهای جلسه سوم طراحی پایه به سبک انیشتین خیلی اهمیت دارد.
تمرینهای عملی برای تقویت توجه
چند مورد تمرین عملی در پایان این بخش مینویسم، شاید انتظار تمرین واضح و مشخصی برای تقویت توجه خود داشته باشید، البته هر روش را مدتی امتحان کنید تا به روش مناسب خودتان برسید.
۱- اگر روزی وقت دارم اما حوصله تمرین طراحی را ندارم، روی نیمکتی که برای طراحی در نظر گرفتهام مینشینم، ۱۵-۲۰ دقیقه و سعی میکنم بدون انجام کاری فقط به محیط توجه کنم.
۲- شمارش برعکس، این روش را تازه شروع کردهام، شبها هنگام خواب از یک عدد برای مثال ۱۰۰ یا عدد بزرگتری شروع میکنم برعکس در ذهنم شمردن، تا به عددی که خاطرم نیست میرسم! این روش علاوه بر تقویت توجه برای من که سخت خوابم میبرد بسیار مناسب بوده است.
۳- زمانی که به خستگی میرسم، سرعت طراحی را کم میکنم تا پومودورو تمام شود، اوایل عذابآور بود؛ اما تقویت کننده است.
۴- هفتهای یکبار سعی میکنم به طبیعت یا کوه بروم و از محیط شهری که باعث سست شدن توجه میشود دور شوم.
شما چه روشی برای مدیریت توجه در هنگام طراحی یا هر فعالیت دیگر استفاده میکنید؟
این مقاله و تحقیق توسط گروه طراحی روشن بدون هیچ حمایت مالی انجام شده است، اگر از نوشته و فیلم استفاده میکنید و بازنشر میدهید، لطفا نام منبع را حذف نکنید، تا زحمت و هزینهای که پرداختهایم، حفظ شود. ممنونم
سلام استاد
امیدوارم حالتون خوب باشه
ممنونتونم که زحمت کشیدید و بعد اینهمه مدت باز آموزش رایگان گذاشتید!
ممنونتونم که به فکر هنرجوهاتون هستید
این موضوع یه مسئله ی مهم و مشترک بین ما هنرجوها هست!
چه حق گفتید که اگر علاقه باشه حکم خونه رو داره و برمیگردیم بهش
سلام خانم اسدی، خوشحالم که پیامتون میبینم و امیدوارم همچنان مشغول طراحی باشید.
بله در سال گذشته، فکر وضع موجود باعث کرختی و بیانگیزگی شده بود ولی تصمیم گرفتم فعال باشم حتی اگر دغدغه وضع موجود را داشته باشم.
میفهمم، مخصوصا طیف علاقهمند به هنر، شاخکهای حساستری نسبت به دیگران دارند و زودتر تحت تاثیر قرار میگیرند، که این ویژگی لازمه و دردناک.
ممنونم که توجه کردید هم به متن.
بله در اینستاگرام هم، بنده فقط سرعتی برای استوری و نشانههایی از زنده بودن دارم، وگرنه برخی دوستان تقاضای لایو داشتن.
باید فکر کنم، پلتفرمهای ایرانی چون برای من حس کوچ اجباری دارد خیلی موافق نیستم، شاید از لایو آپارات یا سرویسی مشابه این بشه استفاده کرد، روی پیشنهادتون فکر میکنم، چون حس همراهی شما دوستان برای من هم انگیزه بخش است.
سلامت و موفق باشید.
و همچنین دلتنگ شما و هنرجویانیم که توی فضای اینستاگرام آشنا شدیم..
راستش از زمان فبلترینگ دیگه نتونستم از فعالیت های شما و دوستانم مطلع بشم
اگر امکانش باشه یه اطلاع رسانی بشه تا دوباره توی یه پلتفرم ایرانی دور هم جمع بشیم
فکرمیکنم این یه انگیزه قوی باشه برای ادامه یا شروع دوباره..
اما راستش اینکه کجا اطلاع رسانی بشه تا همه مطلع بشن و اینکه کدام پلتفرم ایرانی قابلیتشو داره برای فعالیت رو نمیدونم
فقط یه درخواست و پیشنهاد کلی بود!
سپاس از شما
بابت این مقاله عالی از گروه طراحی روشن خیلی تشکر می کنم. دقیقا به مشکل من پرداختید که بخاطر دلایلی که خودتون میدونید مدتی از طراحی دور شده بودم.
در تمام این سال هایی که به چالش خوردم بیشتر این جمله شما رو درک کردم که نقاشی برام حکم خونه رو داره و دیر یا زود به سمتش بر میگردم ولی مشکلم این بود که از بس برنامه های همزمان زیادی رو با هم پیش می بردم که یهو همشون رو ول کردم و نقاشی هم متاسفانه جزو این برنامه ها بود…
چند بار مقاله رو خوندم و نزدیک ۱۰ روزه که از روش پومودورو (۱۵ دقیقه ای) استفاده می کنم و خیلی نتیجه بخش بود و کمک کرده که یکم به روال سابق برگردم و با برنامه تر پیش برم.
در مورد افزایش توجه و تمرکز هم باهاتون موافق هستم، به تجربه به این نتیجه رسیدم که وقتی دارم کاری رو بصورت خودآگاه انجام میدم(کاری مثل طراحی برای من) نمیتونم همزمان به موسیقی یا پادکست گوش بدم، هم تمرکز کافی رو حین طراحی از دست میدم و هم بعد طراحی خسته تر می شم. چند تایم ۱۵ دقیقه ای برای هر موضوع به نظرم خودش باعث بالا رفتن تمرکز مغز و مانع بهانه تراشی هاش میشه. زمان استراحت هم میشه یه مدیتیشن ۳ دقیقه ای (بدون هیچ تمرکزی روی هیچ فکری) رفت تا خستگی مغز رفع بشه.
یه روش دیگه برای بالا بردن توجه میتونه استفاده از فایل های باینورال افزایش تمرکز باشه. (البته من تا امروز برای تمرکز حواس از باینورال استفاده نکردم ولی در زمینه های دیگه ای که طی چند سال اخیر استفاده کردم نتیجه بخش بوده، خلاصه روی این هم میشه به عنوان یه گزینه فکر کرد.)
خواهش میکنم خانم نوری، بله این جدا شدن و فاصله بخاطر روزمرگی مشکل شایعی است. فکر میکنم به دلیل این که در زمانهای زندگی میکنیم که همه چیز سریع است و ما تلاش میکنیم با کارهای همزمان زیاد با این سرعت هماهنگ باشیم اما با همان سرعت هم دچار بیانگیزگی میشویم.
مدیتیشن و ذهنآگاهی هم تمرین خوبی است که من هنوز نتوانستم به روتینم اضافه کنم، پیشنهاد خوبی بود.
فایلهای صوتی باینورال هم فکر میکنم دوستان امتحان کنند، برای من در کارهای سبک و گاهی خوب بوده، اما نظر کلی ندارم.
سلام
واقعا کارتون درسته
بهترین هارو آرزومندم براتون
خیلی موثر و مفید بود ، ممنونم
سلام . من ۱۴ سالمه و عاشق هنرم ، عاشق طراحی ،نقاشی ، رنگ روغن و عاشق خلق کردن با اینها
از مهمترین ارزو هام یا بهتره بگم اهدافم یک نقاش بزرگ شدنه
متاسفانه سه سالی میشه که هنر رو کنار کذاشتم و حالا که دارم شروع میکنم نگرانم . نگران این که نکنه نشه
نکنه به هدفم نرسم
و الان واقعا به این نیاز دارم که یکی بهم بگه که نه داری اشتباه می کنی و همه یه روزی علاقشونو کنار گذاشتن و وقتی که دوباره برگشتن ، ترکوندن
و توهم می ترکونی !!
سلام پگاه خانم، ۱۴ سال که برای این فکر، سن کمی است، نگران نباشید. حتی سن بالاتر مانند ۴۰ سال هم نمونه داشتیم که به علاقه خود بازگشتن، البته این که در مواجه شرایطی باشیم که علاقه را زنده نگهدارد هم اهمیت دارد.
من تا یک ماه قبل دست به قلم نمی شدم برای طراحی و یک مقاومت خاصی داشتم برای شروع کردن و اطرافم که آدم هارو می دیدم که از کودکی هنر کار می کردن فکر می کردم برای من دیره که از 25 سالگی طراحی رو شروع کنم … اوایل که تمرین های گرم کردن دست رو شروع کردم به اپیزود پادکست طراحی روشن رسیدم که میگفتین تمرین هارو با حس یک طراح حرفه ای انجام بدین و این خیلی برای شروع کردن کمکم کرد اما چیزی که فکرم رو برای زبان و طراحی به خودش مشغول می کرد مداوم کار کردن بود مخصوصا برای زبان که تایم های برنامه ریزیم 1 ساعته بود و زود کنار می کشیدم…ایده این مقاله و نرم افزارهایی که معرفی کردین برای من خیلی مفید و کاربردی بود هم برای ادامه طراحی و هم برای شروع دوباره کارهایی که در تایمی از زندگیم رها شده بودن…
۲۵ سالگی که هنوز تو نیمه اول زندگی است، وقت دارید برای امتحان راههای نرفته. بله برای شروع، بیش از ۲۰ دقیقه مداوم توصیه نمیشه چون مغز شروع به مقاومت میکنه تا انرژی کمتری مصرف بشه، خوبه نشون بدیم رئیس کیه ولی نه به تا حد تمرین زدگی و یاس.
ممنونم انگیزه بخش بود
نه اتفاقا بنده ؛نه سخت بلکه به هیچوجه من قلم طراحی ام به زمین نگذاشتم.بلکه شماها سر قول تون بخصوص استادتون نموندید.
تازه الان هم معلوم نیست کجا تشریف دارند.این فیلم آخری ضبط شده هست ولی خود ِ استاد تشریف ندارد.
بنده چونکه در عالَم ِحقیقی مرگ را تجربه کردم حتی کل مملکت و کشور همه مردم هم با بلاهای سنگین و مختلف الهی هم هلاک بشوند چونکه بنده نسبت به قبلا ها در زندگی ِ آزماشی دنیای مادی نگاه ِ دقیق و همه ی گونه آگاهانه نسبت به اعمالم دارم فریب ِ این بازی های روزگاران و حوادث حیله گرانه دنیا را نمیخورم بلکه اراده ای بس محکم و شکست ناپذیر از خداوند قاهر و مستجیر وبا فرستادگان ِ پیام آور سراغ دارم
من ِ حقیر و ناچیز این حوادث تقریبا اینگونه حوادث ای که منشا اش قدرت مشیت الهی است را در درون ِ بیمثال باطنی خود درک ِ شهودی(مافوق ادراک بشری و دنیایی)داشتم ولی در دنیا و زندگی مادی توصیفی ناچیز و ناقابل میباشد که هیچگونه اجازه و اءذنی از خدای قادر خود نداشتم که به بیان بیاد.
ممنون از نظرتون جناب رئوف مطلق، خداروشکر که چنین ارادهای دارید و امیدوارم همینطور باقی بماند.
بله بنده سر قول و عملم نبودم و بابت این کاستی عذرخواهی میکنم.
بله من الان از روی عکس البته نه کاملا از اصول متدلومیس بلکه دست آزاد این یک ماه ای هست شروع کردم و بیشتر اوقات با وضو پای این موهبت خدادادی و با صوت دلنشین وجذاب قرائت مجلسی قرآن و با احترام کاملا همراه با سکوت مطلق بیشتر شبها اقدام به طراحی میکنم و البته خودم ازبعضی افراد سفارش طراحی چهره از روی عکس تحویل گرفتم و تازه شروع کردم و تازگی ها با همراهی فیلمهای آموزشی قدیمی تون که با دقت فراوان تماشا کردم چیزهایی که قبلا متوجه نشده بودم و با تکرار تماشای آنها نقطه ضعف هایم رو پیدا کردم و اقدام با روحیه ایی قوی دارم ادامه میدهم؛لذا واقعا حقیقتا آقای طهانی،در حقیقت دوستتون دارم که اینقدر با دقت و پراهمیت در امور یادگیری هنرجویانتان نهایت تلاشتان رو برای آموزش بکار میگیرید.در حقیقت اساسا دوستتون دارم.
ارادتمند شما روح الله رئوف مطلق
ببخشید دوباره مزاحمتون شدم.میخواستم بگم که علت اینکه بنده کوچکترین حقیر که طراحی سیاه قلم؛البته اگه اراده کنم و با یاری خدای منان که هرنوع نقاشی یاطراحی یاد بگیریم و یا اقدام میکنم ولی بقول خودتون دوباره دچار کم انگیزشی در هنر میشوم و دوباره برمیگردم به بیماری افسردگی و بیقراری که قبل ها برایم حادث شده بود پس برای خودم چالشهایی بوجود میارم که در روحیه و ملکات روح ام ماندگار برای همیشه بشه.ببخشید اینقدر روک صحبت میکنم چونکه بنده تجربه نزدیک به مرگ حقیقی داشتم و بعد از تماشای مستند تحقیقاتی زندگی پس از زندگی در شبکه ۴سیما را در مدت تقریبا 3 سال پیش پیدا و تماشایش کردم بیشترِ بیشترتجربه ام یادم اومده است ولی تجربه ام درسال ۱۳۹۰ ه.ش بوده و چونکه روح ملکوتی ام در آن باغهای الهی و جایگاه والای انسانی و در عبور از کائنات و و کیهانها وکهکشانها سفر و سیر نموده ام برای همینه که ابتدا در ملکه معنویات روح ام که شروع به طراحی سیاه قلم نمودم نهادینه شده و اقدام به طراحی تکنیک منظره و طبیعت کردم و بلکه در عالَم و سرای آخرت بعضی از بزرگان دین الهی را را پس از ملاقات ویاری رساندن آن بزرگواران وبا الطاف الهی جهت به اتمام رساندن ماموریت و گذراندن این مرحله زندگی به دنیا بازگشتم.وبرای همین بود اوایلی که دچار این افسردگی عمیق وبیماری اعصاب روان در محل کارم شدم و البته قادر به صحبت و لکنت زبان گرفته بودم چونکه باور ِ نزدیک به مرگ وخود ِ مرگ را با دیدگاه ادیان الهی قابل باور ِ قبول(باور ِ قلبی و باطنی)نبوده است و البته هیچوقت با این موضوع آشنا نبودم و دچار اختلالات روانی شده بودم ولی پس از ترک دائمی عادات ناپسند غیر ادبی و انسانی(اعتیاد به س ی گ ا ر)و بلکه جایگزین کردن خوی های ملکوتی و مافوق انسانی وفرشته گونه وسعی آنها دراعمالم در خود وخانواده ام و نسبت به اطرافیانم را تا پایان رساندن این دنیای ناچیز با کمالات وفتح قله انسانی را به مرحله انجام برسانم وانشاءالله درآن سرای جاودانی در خانه امن اَبدی خودمان قرارگرفته و جای بگیریم.
سلام بر شما استاد بزرگوار
امیدوارم حالتون خوب باشه
بینهایت ممنونم بابت مقاله ی پربارتون به شخصه چندبار خوندم مشکل همیشگی من.
خیلی خیلی ممنون بابت وقتی که گذاشتید برای آموزش رایگانتون.
خیلی خوشحالم که این سایت دوباره داره فعال میشه.
به امید داشتن روزهای خوبی مثل چالش سی روز طراحی و حتی بهتر.
موفق و سربلند و پایدار باشید
سلام خانم میرزااسدی
خواهش میکنم، من هم خوشحالم و خوشحالم که هنرجویان و دوستان قدیمی همه حالشون خوبه و هستن.
به امید
همچنین شما، در سلامتی
سلام وقتتون خوش
ازکودکی نقاشی رادوست داشتم وازعکسهاوگاه شخصیتهای کارتنی موردعلاقه ام نقاشی میکردم ولی هیچ وقت فکرنمیکردم روزی باآموزش دیدن کارکنم با۴۰سال سن وکاربیرون و وفرزندان… نمیدونم چه طوری وازکجاباسایت شماآشناشدم وطراحی بابه سبک انیشتن را شروع کردم ولذت بردم میدونم هیچ وقت طراح مطرحی نخواهم شد ولی از طراحی لدت میبرم وممنونم ازشما واین مقاله که مشکلات من هم درلابه لای اون اومده بود
پاینده باشید
سلام خانم آردم خیلی ممنون
خیلی افتخار میکنیم که با این حجم از مسئولیت در کنار ما هستید و همچنان علاقه کودکی خودتون پیگیری میکنید. فکر میکنم برشهای زمانی برای شما در لابلای مشغلههای روزمره زمانی است برای شارژ کوتاه و سریع خودتون. من با واژه هیچ وقت، هرگز و… حس خوبی ندارم و فکر میکنم طراح مطرح شدن ارزش کمتری از لذتی که اکنون میبرید داشته باشد.
سلام درود استاد طحانی بزرگوار. بسیار به موقع و جذاب بود این اپیزود.(انگار باهم قلم گذاشتیم و دوباره میخوایم. دوباره مثله چهار سال پیش شروع کنیم
.این همگام بودن نشان ارتباط موثر شما با مشکلات هنرجویان دارد ﴾ من به نوبه خودم قدر دان هستم و سپاسگزارم در آموزشگاه همواره از شما یاد میکنم و برایتون بهترین ها رو آرزو می کنیم .ارادتمند همیشگی شما رضا گردابی
سلام جناب گردابی عزیز، حضور شما و سایر دوستان ثابت قدم را که میبینم و احساس میکنم، انرژی بیشتری برای این شروع دوباره خواهم داشت، امیدوارم شما هم در آموزشگاه خود موفق و سلامت باشید، با آرزوهای اضافه.
سلام استاد عزیز من از هنر جویای دوره اول طراحی انیشتن هستم طراحی رو نیمه رها کردم الانم برنامه هام پاک شده خیلی اموزشتون خوب و مفید بود ولی متاسفانه من پیگیر نبودم اگه ممکنه برام برنامه هارو بفرستین و راهنمایی کنین از کجا شروع کنم ممنون رفیعا
سلام با همان ایمیل که دوره را تهیه کردید، میتوانید وارد حساب کاربری بشید و دوره را دانلود کنید، راهنمای سایت مطالعه بفرمایید.
سلام استاد خسته نباشید وممنون که این اپیزود رو خیلی به موقع گداشتین چون بنده هم دچار این مشکل شده ام وانشالله با راهکارهای بسیار خوب شما مشکل حل کنیم ، استاد لطفا لطفا بازهم اپیزود بزارین چون ما هم لذت میبریم هم استفاده میکنیم ،وامیدوارم که باز هم در اینستا لایو برگزار کنید چالش بزارین طراحی فیگور انجام بدیم خیلی دلتنگ اون دوران هستیم واقعا وباز هم بابت تمام زحمات شما که برای ما انجام میدهید تشکر میکنم
سلام خانم دادخواه، امیدوارم همه با هم قویتر شروع کنیم. برای لایو من هم مشتاقم اما با توجه به وضعیت فعلی اینستاگرام امکانش نیست مگر از پلتفرم دیگری استفاده کنیم. ممنون از نظر لطفتون، امیدوارم سلامت و موفق باشید.
سلام و احترام
چقدر کاراتون عالی هست از رویاهای من هست به سطح شما رسیدن
کاش در ایتا و یا بله کانال داشتین
من فرزند پشت سر هم دارم و نمیتونم از منزل بیام بیرون
چجوری باید از اموزشهاتون استفاده کنم خداخیرتون بده ممنون
سلام خیلی ممنون از نظرتون، نحوه ثبت نام و دریافت آموزشها را در راهنمای سایت توضیح دادیم.
سلاماستادعزیز…خدا قوت من امروز با سایت شما آشنا شدم و خیلی علاقمندم که از هنرجویان شما باشم ولی متاسفانه فک کنم کمی دیر اقدام کردم برای یادگیری طراحی الان ۴۷ سال دارم البته نقاشی مدادرنگی به سبک هایپررئال کار میکنم ولی طراحیش به صورت کپی هست و باعث شده طراحی اصولی یاد نگیرم ممنون میشم راهنمایی بفرمایید..باتشکر برقعی
سلام استاد وقتتون بخیر
منم همون مشکل شماکه میگید کتاب میخوندم و تمرکز نداشتم و چند بار یه پاراگراف و میخوندم و دارم
حتی سرعتم به خاطر همین قضیه خیلی پایین و زود خسته میشم
شما برای حلش چه کاری انجام دادین؟
سلام خیلی ممنون، بازههای کوتاه شروع کردم به خوندن کتاب، ۱۰-۱۵ دقیقه برای کتابهایی که ارتباط سخت بود.
سلام
بابت حسن نیت تون بسیار سپاسگزارم
آموزش های رایگان بسیار به هنرجوهای کم بضاعت کمک می کند
سلام خواهش میکنم، موفق باشید.
پیشنهاد من مراجعه به روان شناس و روانپزشک هست. بدیعی هست که هرزمان ما احساس بیماری میکنیم فورا به پزشک مراجعه میکنیم و حالا که بیماری روحی و روانی هست باید فورا قبل از حاد شدن بیماری توسط پزشک معالجه شود