تفاوت نقاشی هایپررئال، فتورئال و رئالیسم چیست؟

هایپررئال

فرا واقع گرایی؛ سبکی که در این مقاله بیش از باقی سبک ها قابل بحث است.

به طور ساده به نقاشی گفته میشود که مشابه سبک فتورئال است اما در جزئیات اغراق شود.

هایپررئال از سال های ۱۹۶۶ بوجود آمد، با الهام از سبک فتورئال و به نظر برخی با پیشرفت تکنولوژی دوربین رشد کرد.

منظور از پیشرفت دوربین ظهور دوربین های فول فریم dslr بود، زیر تنها دوربین هایی که قابلیت نشان دادن جزئیات در حدی که نقاش هایپررئال ایجاد میکرد این دوربین ها بودند؛

نشان دادن جزئیات تصویر همچون انعکاس های ریز، هایلایت(نقش اساسی دارد)، موهای ریز، روزنه های پوست، رطوبت و قطرات روی سطح پوست(این موارد که نام برده شد در هایپررئال چهره میباشد ولی هایپررئال فقط مختص چهره نیست و نقاشانی همچون رافئلا اسپنس از ساختمان ها و محیط شروع کردند)

هایپررئال یک تقلید و کپی برداری از عکس نیست، نقاش با حفظ ماهیت عکس رنگ ها و سایه ها و جزئیات را بهبود میبخشد و نقاشی با وضوح و شفافیت بیشتر خلق میکند.

چه قدرتی در نقاش هایپررئالیسم معمولا ندیده میشود؟

با توجه به بند آخر؛ نقاش پس از مشاهده عکس یک فرآیند پردازش در ذهن خود انجام میدهد، او قابلیت مشاهده دقیق رنگ ها و سپس آنالیز آن ها و بهبود را آنی عمل میکند، که این قدرت فوق العاده است!

اما نکته دیگر که معمولا بررسی نمیشود قدرت نقاش در تکنیک اجرایی است، که کاملا تحت کنترل او است و هر ترکیب رنگ، کنتراست، نمایش نور، فرم، جنسیت و تغییری را که طراحان عادی قادر به انجام نیستند انجام میدهد، مانند کار با مداد رنگی، سیاه قلم، رنگ روغن، دیجیتال پینتینگ و…، خود این تکنیک ها ممکن است در مقابل عظمت جزئیاتی که هنرمند ارائه کرده است دیده نشوند، ولی بایستی به قدرت وی در بازی با این تکنیک های اجرایی یقین داشت.

نقاشان هایپررئال معمولا سوژه های خاص و بعضا مشکلی را برای نشان دادن جزئیات انتخاب میکنند مانند چهره هایی که روی آن ها آب یا مایعات وجود دارد.

برخی عنوان میکنند که نقاشی هایپررئال همان نقاشی فتورئال است که چند برابر بزرگتر اجرا شده است اما این مورد صحیح نیست، فاکتور هایپررئال اغراق در جزئیات است ولی انجام آن در سایز و تابلوی بزرگ نوعی قدرت نمایی نقاش است و ربطی به تکنیک ندارد.